Alles heeft aandacht nodig. Zelfs machines vragen om aandacht in de vorm van onderhoud. Aandacht voor onszelf, voor de ander, aandacht voor de omgeving waarin we leven of aandacht voor alles wat we horen en zien. 

Het is mooi om aandacht te geven aan hele dagelijkse activiteiten. Aandachtig lopen, aandachtig onszelf wassen, aandachtig kijken, aandachtig luisteren. Als we de aandacht houden bij deze bezigheden, dan zijn we minder bezig met ons denken in het hoofd. Het denken lijkt soms niet stil te staan; wat we allemaal moeten doen, de voorbereidingen voor de volgende dag, het bellen met iemand of bedenken wat er ‘s avonds op tafel komt voor eten.  

Met aandacht de dingen overdag doen, geeft een gevoel van rust. Het is duidelijk dat op dat moment de focus wordt gelegd op die activiteit. Dus het andere doet er even niet toe. We zijn dan bezig met alles wat we ervaren, ruiken of zien. We zijn ons op die momenten meer bewust van onszelf als mens. 

Aandacht kent vele vormen. De aandacht van de marktman voor zijn klanten, de aandacht van een goede vriend die een luisterend oor biedt, de aandacht van de moeder voor het kind die uit school komt. Die onvoorwaardelijke aandacht lijkt er soms bij in te schieten. Het reageren op een berichtje op de telefoon of vanwege een druk schema haastig de dag doorkomen, is misschien herkenbaar. Het lijkt een eigenschap te zijn van de maatschappij waarin we leven, wat enigszins ook het argument lijkt om die keuze te verantwoorden. 

Aandacht geven aan de natuur is mooi, om zo echt te zien wat er kan groeien, bloeien en ontstaan. Een spin die een web maakt waarbij elke lijn precies lijkt te kloppen. Een geplante boom waar appels in groeien. De golven van de zee die elke seconde blijven bewegen, en door de verbinding met de maan is er eb en vloed. Het zijn net kleine wondertjes met een groot aanpassingsvermogen naar de wereld waarin ze leven.  

Aandacht geven klinkt als een actie, maar het betekent eigenlijk meer een houding van achterover leunen. Iets laten gebeuren en er bewust van zijn dat het gebeurt. Het aanschouwen en bewust zijn van wat dit met ons doet. Iets aandacht geven voelt meer als iets ontvangen.  

Aandacht geven aan een ander mens betekent er helemaal zijn voor die ander. De ander een verhaal laten vertellen en doorvragen in plaats van meteen over je eigen problemen te beginnen. Aandacht geven in de vorm van een kaartje, een kaarsje aan te steken of een kort berichtje op de belangrijke momenten. Niet vanuit moeten, maar vanuit de intentie om echt even aan die persoon te denken. Aandacht in het leven, voor het leven betekent leven in liefde. 

In dankbaarheid

In mijn leven

In liefde

In spiratie