Tien jaar van mijn leven

Kon ik niet toegeven aan wat ik beleefde

Ik had er last van, werd gelukkig altijd geholpen

Ik sprak er met niemand over, dat idee was al te bezopen

Wie zou mij geloven, ik deed het zelf in ieder geval niet

Het voelde frustrerend en eenzaam, en huilde soms van verdriet

Mijn grote wens is nu, om mijn verhaal te gaan delen

En misschien daarmee wel mijn eigen hart te gaan healen

Mijzelf echt laten zien, ik vertel op mijn eigen wijze mijn levensverhaal

Ik ga lachen bij de gedachte dat ik mezelf vanaf dat moment echt in mijn eigen hart onthaal

Het voorstel wordt in een zaal gepresenteerd

Ik sprak daarna wat mensen tijdens het koffie drinken

Ze gaven aan, positieve geluiden te horen over de presentatie

En ik dacht alleen maar, hoe zou een positief geluid eigenlijk klinken?

Ik denk het zeker.

Ik denk het zeker te weten.

Ik denk. Ik weet het zeker.

Dat ik denk.

Zeker.

De lucht is niet meer vrij

Mijn adem is nu niet meer alleen van mij

Het verbindt ons samen, jij en ik

Een virus pakt zijn vrijheid, ik verstik

Letterlijk en figuurlijk, maar zwijgend is onze taal

Want dit is een ervaring van voelen en vooral luisteren, voor ons allemaal

Niet kwetsbaar te willen zijn

Zorgt juist voor angstige pijn

Het zet een harnas om je leven

Waarbij niemand om je kan geven

Het vergt moed om naakt rechtop te staan

Jezelf echt te laten zien en te laten gaan

Uitspreken en soms alleen iets te ervaren

Dan zorgt het leven dat jij op jouw eigen golf kan varen

Eendje kwak kwak

Wat zwem je met groot gemak

Een rondje in mijn bad

Terwijl je mij nat spat

Je bent me d’r eentje

Schoolslag zwemmen langs me teentje

Volgende keer weer samen ik en jij

Eendje kwak kwak je maakt me blij

Drie keer achtereen

Was jij het die op mijn kaartje verscheen

Actie, Actie, Actie is wat je tegen mij zei

Ik draag nog elke dag jouw kaartje bij mij

Als het water de zon weerkaatst, dan doet hij dat nooit met haast

Op het ritme van de wind, in vertrouwen dat die straal zijn weg wel vindt

Het gaat niet denken moet ik daar wel heen, of was het de bedoeling dat ik niet scheen

Is de gele kleur wel oké of is het licht te fel, ging de straal niet voor de wolk te snel

Zijn we eigenlijk niet die straal, als we meer ons licht gebruiken als iets heel normaal

Zonder beperking maar in vrijheid geborgen, begroeten we dan wel elke dag van het leven met Goedemorgen.

Lichtstraal.

Denk aan mij om wie ik ben

Herinner niet de kennis die ik ken

Wat belangrijk is zie ik al in jou

Lief kind, voel alleen maar dat ik van je hou

Dan kun je alles bereiken in het leven

En hoef je alleen de liefde ruimte te geven

Laat jouw bloemen bloeien, groot en klein

Dan zal jouw levenspad nooit verdwaalt zijn

De natuur is in de war, zo staat het in de krant. Maar ik ben van mening, dit klopt van geen kant. De mens kan in de war zijn en denkt vaak teveel na. Een plant blijft gewoon een plant, zich daarover zorgen maken is zijn eer te na.

Elke dag na hard werken thuis je kinderen weer te mogen zien is geen sleur. Geniet telkens maar van dat moment bij het opendoen van de achterdeur.

Als je goed voor je kinderen wilt zorgen, laat dan ook zien dat je goed voor jezelf kunt zorgen.

.

Rijkdom heeft niks te maken met financieel bezit

Het benoemt datgeen wat al zichtbaar aan je voeten ligt

Door drukte geen ruimte voor het leven om te spreken

Door ruis krijgt het leven geen kans om verstaanbaar te zijn

Door geluid ontbreek de stilte om te luisteren

Overgave betekent het leven de ruimte geven om te ontstaan

Omringd door liefde

Omdat door liefde

Leven vanuit liefde

kan ontstaan.

In plaats van zorgen maken over hun ontwikkeling en het opleggen van ouderlijke wetten als bron van irritatie, is goede zelfzorg en het liefdevol neerzetten van je eigen energie voor kinderen de grootste bron van inspiratie.

Om twaalf uur van het nieuwe jaar

sturen we een app berichtje naar elkaar.

De beste wensen zijn met GIF bijgevoegd

en heeft zo onbedoeld iets schadelijks toegevoegd.

Ik rij langs mijn ouderlijk huis

Gewoond van kind tot jonge vrouw

Van blije momenten van vreugde en plezier

Tot de verdrietige moment van afscheid en rouw

Rijdend door de straat van mijn leven

Blijft het raar om te beseffen dat dit huis van steen

Na al die herinneringen samen gemaakt

Zo van de een op andere dag uit ons leven verdween

Toch voel ik geen heimwee en wil niet terug

Alles is gezien, geraakt, ervaren en gehoord

Onze belevenissen in dat huis zijn niet van steen

Maar leven vandaag de dag in ons voort

Niemand laat mijn hoofd doen zakken

Ik zal altijd rechtop blijven staan

Juist ook op dat laatste moment

Wanneer mijn lot bepaald om te gaan

In die minuten van stillend geluid

Doorleef ik mijn gevoel van innerlijke pijn

Maar ik bepaal zelf hoe ik dit onderga

Ik zal altijd mezelf zijn

Mijn man zou het vreemd vinden als zijn partner slimmer was dan hem.

Ik antwoordde dat ik hem daar niet mee kon helpen, want ik als zijn vrouw had daar geen ervaring mee.

Zijn dat tranen van verdriet of van de blij?

Laat ze maar lekker lopen, ook al gaan ze rennend voorbij

Je kunt de rugzak van een ander nooit op een weegschaal leggen.

Het samen kunnen dragen van een leed

Lijkt onmogelijk als zijn pijn ook aan jou vreet

Het leven is soms onbegrepen, vol van pijn

Dat zijn de stilte momenten waar geen woorden bij nodig zijn

Het verruimt je blik op de wereld door af en toe in stilte je ogen te sluiten.

Jouw hand deed een snoepje in je mond

Je keek al rijdend uit over jouw Canadese grond

Het was de plek waar alles ooit begon

Je bent daar het liefst bij de opkomst van de zon

Jouw hart heeft de vorm van een Meaple Leaf

En is energetisch kristal helder, mooi sensitief

Gevuld met liefde voor je gezin, verborgen onder je vertrouwde pet

Nu ben je weer thuis, rust maar lekker uit in de eigen bed

Is dit nu mijn moment zoals verwacht

Het zou mij rust en balans geven

Maar het is niet zoals ik had gedacht

Is dit nu zoals ik verder mag leven

Werken aan mezelf, elke dag weer

Het lijkt wel een groot moeten, zoals een taak

Iedere keer mezelf toespreken, keer op keer

En boos zijn op mezelf als ik toch weer verzaak

Wat als dit nu niet zo hoeft te zijn

En ik ga vanaf nu alleen mijn ware zelf laten zien

Het voelt bijna te mooi, ik vind het nu al zo fijn

Ik ben altijd al prachtig, maar miste de acceptatie misschien

Alles Een

Samen Apart

Verbonden Individu

Eenheid Afgescheiden

Het woord klimaat

Hoor ik nu met enige regelmaat

Overleeft de aarde ons menszijn, misschien

Terwijl we ons eigen leven niet eens kunnen overzien

Is de zorg voor ons bestaan niet een vanzelfsprekendheid

En raakt het door de discussie juist in de vergetelheid

Laat dier, natuur, en de mens hun leven behouden

En zorg voor een aarde die op onze liefde kan vertrouwen

Jij laat mij de liefde zien

Altijd aanwezig in mijn eigen hart

Ik voel me dankbaar voor ons samen

Het is mooier dan ik had verwacht

Jij geeft mij een eigen plek in ons samenzijn

Daardoor kan ik zijn wie ik ben

De handen bijeen, door vrijheid verbonden

Jij straalt uit je ogen als ik jouw liefde herken

Ons lichaam; wonderlijk geniaal

Die verschillende processen, allemaal

De wond herstelt, het eten verteert

De nieuwe generatie die van de oude leert

De hersenen sturen aan en de ogen kijken

De kinderen die steeds meer op de ouders gaan lijken

De haren die groeien, de man die wordt kaal

Het menselijk lichaam: wonderlijk geniaal

Licht dat ons wekt in de vroege morgen

Een helderde straal van licht waarin wij gaan staan

Zoals een vlam die wordt ontstoken

en zijn eigen ruimte in mag gaan

De handgemaakte kleuren onaangetast

Het vergezicht doorlatend sereen

Zoals een visioen dichtbij mag komen

Onze dagen verbonden, nimmer alleen

Vraag

Verschillend

Verwijderend

Verrijkend

Als het licht blijft, bestaat dan nog de nacht?

Of is het dat je na licht altijd een donkere tijd verwacht?

Een verloren spel

De route zonder einde

Een eigen doorgaande weg

Het oneindige vermijden

Wat is het aangezicht als het stopt

Bewegingen die lichtend voorbij gaan

Ons zijn blijft aanwezig

En zal onzichtbaar voortbestaan

Is solidair zijn een kwaliteit

Is het iets van voorheen en zijn we het kwijt

Elkaar zomaar helpen vanuit een gevoel van saamhorigheid

Juist op die momenten dat iemand alleen het leven leidt

Het is toch juist wie wij samen als mens zijn

Of zijn we het echt onderweg verloren, want we hebben het zelf toch fijn

Jouw leven heeft betekenis en dat in iedere cel te mogen weten

Zorgt voor een bewust leven in plaats van je tijd naar het overgaan te besteden

Je eigen licht laten schijnen is een mooi gezicht

Jouw zijn is hierdoor verbonden met alles wat je daarmee belicht

Dankbaar zijn voor alles wat je bent

Zorgt ervoor dat jij jezelf als mens volledig erkent

Er is geen mooiere versie van jouw eigen ik

Je bent prachtig vanaf het eerste aardse ogenblik

Vreugde is deelbaar

Lijden is persoonlijk

Anderen gelukkig laten zijn

Heeft niks te maken met onze eigen pijn

Wens dat anderen leven in blijdschap en vrijheid

Dan is ons persoonlijke wens van gelukkig zijn

Geen belemmering voor onze gezamenlijke heelheid

Overal is hoop

Healing werkt altijd

Helaas bepalen we onze keuzes

Op basis van te weinig tijd

Zo richten we ons leven in

Met onze verplichtingen wat we moeten

En focussen we niet op relevante dingen

Die zorgen voor een aarding onder onze voeten

Laat de liefde leven

Leef de liefde

Ik zal dragen met al wat is

Niet het te kennen, niet het te weten

Vindbaar in elke cel van mijn tijdelijke jas

Mijn leven precies zoals afgesproken bedoeld

Ik laat mezelf zien zoals de spiegel mij aankijkt

Ik ben geboren om mijn licht te dragen

Dat belletje van net  

Heeft mij blij gemaakt 

De woorden gesproken naar elkaar 

Ik werd positief geraakt 

Een verbinding met de ander 

Voedend en heel fijn 

Woorden van herkenning uitspreken  

Het voelt dankbaar om gevend te zijn 

Die ene noot 

Valt op in het lied 

Dat buitenbeentje zorgt voor ontroering 

Het lijkt wel alsof het mij troost biedt 

Ik zie jou naast je vrouw, wat een mooi beeld

Dit heb jij altijd gewild

En ik denk bij mezelf, wat is de wereld toch mooi

Je lacht zo naar haar, het maakt je blij

Het leven is fijn met haar erbij

En ik denk bij mezelf, wat is de wereld toch mooi

De kleuren van de aarde zijn nu zichtbaar voor jou

Mooie momenten samen met je vrouw

Het hart is gevuld, verbonden door trouw

Jouw mooie vrouw zegt, ik hou van jou 

De reis gaat nu door, samen op pad

Laat het zijn wat je verwacht.

En ik denk bij mezelf, jullie wereld blijft mooi

Een luie zondag op de bank

Een goed boek lezen met een kop thee erbij

We gaan straks nog een wandeling maken

Heerlijk zo’n – dag samen, jij en mij

Als je spreekt in stilte, wordt je gehoord door de ander

Als je schreeuwend zwijgt, wordt je gezien door de ander

Als je onzichtbaar huilt, wordt je getroost door de ander

Als je eenzaam zoekend bent, wordt je geleid door de ander

Hoe zou het kunnen zijn

is geen gedachte van realiteit

Het zit alleen maar in ons hoofd

en is het contact met de werkelijkheid kwijt

Wat is de waarheid, als we niet weten wie het spreekt.

Ik ben jouw moeder

Dat is mijn bijrol

Jij straalt op jouw eigen toneel

Zorg zelf voor de hoofdrol

Het kado wat ik jou wil geven

Kan ik niet inpakken met kadopapier

Je mag het juist jezelf gunnen

Want dan krijgt je leven meer plezier

Doe niet alles zoals het hoort

Het is en blijft jouw bestaan

Neem alles minder serieus

Zodat jouw geluk op de eerste plaats blijft staan

De ogen gesloten

Het zien van oneindig kleur

Het vertellen van de beelden

Uitgelegd in beeld en geur

Hierdoor ervaart de ander specifiek

Hoe het het leven is bepaald

Zijn er stromingen zichtbaar

die zorgen dat een doel wordt behaald

Het niet kunnen kiezen voor je eigen leven, betekent niet dat je wilt kiezen voor de dood.

Niks moet

Laat alles

Zo puur als een kind

Zo melk als een koe

Zo bitter als een Scotch

Reep, ik kom naar je toe

Oneindig aanwezig

Onzichtbaar voelbaar

Verlichtend zuiver

Vertrouwend in overgave

Verbonden zijn met alles

Eenzaam in het zijn

Ieder mens op aarde

Ervaart een persoonlijke pijn

Die ander ervaart het ook

We zijn hier niet alleen

Wees daarmee getroost

Sla een arm om je heen

Niemand heeft een speciale gave

We hebben allemaal de op-gave gewoon mens te zijn

Het rood van de avond

Het groen van de nacht

Het wit van de ochtend

De aarde kleurt en lacht

Het gelijk willen halen,

betekent eerst een luisterend oor brengen

Het raam kijkt uit op een drukke straat

Maar die weg is niet meer van mij

Het raam kijkt uit op een drukke straat

Maar mijn tijd daarbuiten is nu voorbij

Het raam kijkt uit op een drukke straat

Maar niemand stopt en klopt aan

Het raam kijkt uit op een drukke straat

Maar mijn bestaan binnen voelt leeg en eenzaam

Ik sta hier voor u

Ontwetend te zijn met allesomvattende kennis

Nieuwsgierig naar de zekerheden

Onzeker over de mogelijkheden

Mijn ogen zoeken in de ruimte

Ik kijk naar datgeen wat ik niet zie

De verschillende kleuren maken alles een geheel

Doortastend licht stralend van het geel

Bewust van mijn menszijn, zwevend onzichtbaar voorbij

Is het leven vol betekenis

Wat draag ik als eenling bij, verbonden met alles

Dankbaar voor dit wat is

Jij, mijn buik, hoort bij mij

Gevuld zijn vind je niet erg

Soms zit je er lekker hangend bij

Het is niet nodig dat ik je dan verberg

Je mag er zijn, samen ontstaat er chemie

Groot, hangend, verkrampt of klein

Ik omarm jou,mijn buik, zoals ik je zie

Want je mag een deel van mij zijn

De wereld is gevuld met heel veel mensen

Maar het is nu anders dan met jou

Nu jij er niet meer bent

Is de wereld juist leeg en grauw

Het leven lijkt veranderd

Mijn tijd is niet meer als voorheen

Ik mis de dagen voor de dag

Dat jij uit ons leven verdween

Mooi op het graf maar geef de bloemen ook bij leven

Dan is de persoon er nog om de bloemen in ontvangst te nemen

Het was gisteren op de radio

Een onderzoek was gedaan

Jonge ouders zijn vaak gespannen

Vooral tijdens het eten, als de kinderen de groente laten staan

Het aankleden, tanden poetsen

Naar school brengen en eten kopen

Alles in een strak tijdschema

Maar dan mag er niks fouts lopen

Tijd tekort voor zichzelf

en vooral 5-jarigen vragen blijkbaar veel tijd

Ik vraag me af, zijn het misschien niet de kinderen

Maar juist deze ouders soms niet de weg kwijt

We willen veel

En alles moet in onze ogen ook kunnen

We werken, gaan op vakantie en hebben nog een hobby ernaast

Is het een idee om deze tijd eens anders in te vullen

Meer rust, structuur en ruimte

Dat is goed voor een ieder in het gezin

Meer genieten van het gewone samenzijn

Aandacht en liefde voor elkaar, is dat niet een mooi begin

Liefde stroomt

Liefde zaait

Liefde laat zijn

Liefde straalt

Liefde raakt

Liefde omarmt

Liefde opent

Liefde verwarmd

Oneindig groots in ons

Geef toestemming aan jezelf om van het leven te houden

Geef toestemming aan jezelf om in het leven te rouwen

Geef toestemming aan jezelf blij te zijn in elke mooi moment

Geef toestemming aan jezelf elke dag te zijn zoals je werkelijk bent

Onze lust van het leven

De energie die we onszelf kunnen geven

Niet alles is altijd leuk en fijn

Niet alle dagen op het werk horen goed te zijn

Toch de vraag, om ons even wakker te stoten

Wanneer hebben we echt van het leven genoten

Houden we van het voorbijgaande leven

Of zouden we het zo aan een ander kunnen geven

Hopelijk is het antwoord naar onszelf toe positief

En hebben we bewust ons eigen leven lief

We mogen zorgen voor onze kinderen

Zij brengen de vreugde op aard

Grote ogen kijken nieuwsgierig naar ons bestaan

Hun onvoorwaardelijke lichtje is het zien waard

Laten we ze ondersteunen

In de weg die zij kozen te willen gaan

Dan kleurt onze energie samen

En komt materialisme weer onderaan te staan

Ik mis vaak de oude woorden

Die mij raken en zorgen voor ontroering

Iemand die zich over mij ontfermd

Het gevoel van vertrouwen groot licht

Mijn zwakheid die ik mag tonen

Laat echt zien wie ik ben

Eenzame, mag ik waken over jouw barmhartigheid

Ik mis mijn oude woorden in deze nieuwe tijd

Als een mens wordt geboren

Zijn er veel woorden te horen

Veel geluk, van harte en gefeliciteerd

Soms wordt het uiterlijk beoordeeld

Apart gezichtje, of nog iets imperfect

Het oortje staat toch niet helemaal recht

Maar zou het misschien kunnen zijn

Ieder mens is prachtig mooi, groot en klein

Juist hetgeen wat mag worden belicht

Is het zuivere liefdevolle aanwezige licht

Ik roep je, maar je hoort me niet 

Ik vraag het weer, maar verstik ik mijn verdriet 

Is dit nu waar wij ja tegen hebben gezegd 

Elke dag ruzie, het lijkt soms letterlijk een gevecht 

 Ik geeft het op, en laat je los voor de laatste keer 

Ik schenk je nu je eigen leven weer 

Mijn hart doet zeer maar ik vertrouw op mijn innerlijke kompas 

En gun mezelf de tijd om weer de vrouw te worden die ik ooit was

Geef en neem

Geef en ontvang

Geef met een glimlach

Dan zit je eerste rang

Ben je ook zo blij

Met een kind zoals mij

Ik ben zoals jij me kent

Blij dat jij mijn mama bent

Zou je niet graag die ander willen zijn, want dan heb je deze zorgen niet

Of is nu je grootste zorg die focus op de ander waardoor jij jezelf niet meer ziet

Ik zie je staan, spijkerbroek en gele tas

Ongekamd haar en een leuke lange jas

Hoe zou jij je voelen, verdrietig of juist blij

Doe je wat je echt wilt en voel jij je vrij

Nieuwsgierig naar wie je echt bent en wat je graag doet op een dag

Dan besef ik opeens, dat ik naar een spiegel kijk en mezelf zie met een lach

Leven zonder lijden is een leven

Dat geen enkel mens is gegeven

Ik kus hier met mijn voeten de grond

Zet ze stevig neer op de aarde en ben gegrond

Dit is mijn wereld, mijn aarde, mijn bestaan

Overgave en verdriet, want ik weet dat mijn lichaam snel zal vergaan

Mijn cocon achterlatend, ga ik lichtgevende grenzen voorbij

Jullie gaan mij nog herinneren door de vele boodschappen van mij

Vanuit de verbinding, jouw hart, mijn hart, ons hart

En hoe de paden gaan lopen, zal altijd anders zijn dan verwacht

De golven breken, de wind waait en daar gaat heen

Hetgeen wat was, maar altijd is daar waar zuiver licht verscheen

De eenheid, kleuren en prachtige energie

Allesomvattende liefde, een gevoel van groots euforie

Hetgeen wat ons verbond op aarde zal altijd zijn

Niet jij of ik, maar samen een door die onzichtbare lijn

Mijn lichaam laat ik hier, mijn ziel gaat heen

Altijd bewust van wie ik echt ben, altijd zijn we een

Een nietszeggende blik

Een traan glijdt langs haar wang

Woordeloze zinnen spreekt ze uit

Haar twijfel maakt haar bang

Geen vertrouwen in haar eigen avontuur

Zal haar missie uiteindelijk slagen?

Toch steekt ze over en laat ze los

Getroost met het weten dat ze altijd om hulp kan vragen

Ik wil hier zijn

Even niemand om me heen

Rust en leegte voelen

Mijn moment alleen

Gewoon zijn in mijn energie

Staar ik de ruimte in voor mij uit

Ik laat mijn gedachtes voorbij gaan

En alles wat er nog meer in mijn lichaam schuilt

Ik ga langzaam zitten

En begin te zingen heel zacht

Ik voel de vredige ruimte

En weet dat de liefde naar mij lacht

Ik luister aandachtig

Hoor de woorden stuk voor stuk

Ik wil graag het advies opvolgen

Omdat ik weet dat het bijdraagt aan mijn geluk

Ik stel mezelf daarom de vraag

Waarom doe ik het dan niet

Elke dag maak ik een andere keuze

En doe daarmee mezelf veel verdriet

Ik zal je met liefde omringen

Je teder omhelzen en beminnen

Ik zal je respecteren als mens, jong en oud

Gesymboliseerd met deze ring van goud

Onze liefde kent geen plaats of tijd

Het is daar waar het leven ons heen leidt

Dankbaar en gelukkig voor dit gevoel vol licht

Omdat ik weet dat mijn hart voor altijd naast de jouwe ligt

Ze is er voor je

Waar je ook bent

Een luisterend oor

Omdat ze jou goed kent

Op momenten van vreugde of verdriet

Jou alleen laten doet ze niet

Met zijn tweeën lachen of gewoon samen zijn

Een lieve vrouw naast je, wat is dat toch fijn

Mag ik kijken

Heel even gluren

Ik wil graag weten

Hoe het is bij de buren

Ik doe de gordijnen open

Dan kan ik het beter zien

Wat zijn het toch aparte mensen

De bewoners van nummer tien

Eindelijk heb ik je aan de lijn, benieuwd naar je bericht

Zou het positief zijn of is het een minder leuk vooruitzicht

Ik probeer je bij te staan in je verdriet

Ik brabbel hoopvolle woorden maar weet het eigenlijk ook niet

Nu kan je alleen maar afwachten hoe het verder met je gaat

Spannend of er nog wel een andere optie open staat

Nu hang ik op, we spreken elkaar weer snel

Ik hoop op beter nieuws wanneer ik je weer bel

Wat is er nog te dromen als al je dromen zijn uitgekomen

Ik kijk ’s avonds naar een journaal op de tv

De wereld maakt een hoop verdriet mee

Schrijnend is om te ervaren

Dat sommige mensen altijd wat hebben te maren

Een geldcrisis, een beurs die daalt

Geen nieuw mobieltje, een jongen baalt

Het laatste item wordt verteld

Ik schrik ervan en sta versteld

Een humanitaire ramp, mensen hebben niks te eten

’s Avonds geen diner en ze hadden ook niet ontbeten

Waarom is dit soms zo onzichtbaar, ligt het te ver bij ons vandaan

Of heeft het geen directe invloed op ons luxe bestaan?

Probeer niet altijd te zoeken naar een reden

Vraag er niet altijd naar in je gebeden

Stap er eens uit en voel hoe het dan voor je is

En besef dat je misschien de acceptatie mist

Ik koop een lot voor de loterij in mijn straat

Want stel je voor dat de buurman er met de prijs vandoor gaat

Dat gun ik iemand wel, ver hier vandaan

Maar als iemand van dichtbij wint, dan wil ik zelf ook een leven zonder baan

Hoe kan vrijheid je zo beperken in een wereld waarin alles aan je voeten ligt

Het grootste cadeau wat je kinderen kan geven

Is het weten dat ze niet alles zomaar kunnen krijgen

Er is een grens en ik bedoel niet die van ons land

Een grens aan meningsuiting, dit onderwerp krijgt soms de overhand

De keuze in de taal die men gebruikt speelt voor mij een rol

Dit vind ik niet beperkend werken, maar speelt voor mij de hoofdrol

Door de juiste woorden bereik je meer mensen die naar je luisteren

In plaats van een roeper zonder publiek, dan lijkt je net te fluisteren

We leven niet alleen en ieders mening mag altijd bestaan

Onze vrijheid zit in woorden die bij andere mensen aanslaan

In liefde zijn

Is het beste medicijn

Tegen hetgeen in het leven

Waarvoor de dokter je niks kan geven

De waardevolste dingen zijn niet in waarde uit te drukken

Maar waarderen we deze dingen überhaupt wel

Ik lach van binnen

Ik ben stiekem best wel trots

Ik heb het goed gedaan

Ik krijg een warm gevoel

Ik heb mezelf verrast

Ik zet mijn duim omhoog

Ik mag dit gevoel wel

Ik mag ik wel

De Dalai lama

De Mandela

De Theresa

De Boeddha

De Maria

De Mama

Zo krachtig een woord kan zijn, zo zwak een gedachte ons maakt

We zijn teveel opzoek naar de liefde, waardoor we vergeten te zijn

in het moment waarin het geluk al aanwezig is.