Het plaatje van een boom

We kijken wel maar we zien het niet

Een voorbeeld van bewust gewoon zichzelf zijn

Iets wat je vaak bij mensen zelden ziet

Hij vraagt zich niet af, wie ben ik

De wortels in de grond, de bladeren in de wind

De boom bepaalt zelf zijn status

En vraagt zich niet af wat een ander vindt

Zoekend naar antwoorden op vragen over je eigen bestaan  

Zweverig of spiritueel vind ik dat niet 

Het vraagt moed en doorzettingsvermogen, jezelf kunnen laten gaan 

Om de diepte in te gaan, kwetsbaar te zijn als iemand je echt ziet 

Het is mijn grootste stap om met open armen te gaan staan 

Om het leven te omarmen met haar vreugde, ontvangen en geven 

Zo ben ik heel dicht bij mezelf gekomen, het was niet makkelijk te gaan 

Maar ik ben nu heel trots op mezelf, want dit betekent voor mij de zin van het leven 

Leven in het nu is geen term van tijd 

Het is een toestand van zijn waarin je ego van ziel onderscheidt 

Gevoelens, emotie en het ervaren van geluk 

Het gaat niet om een persoon, maar het geheel wat ons leidt 

Zorg dat de juiste woorden resoneren hoe jij het ervaart

Verschillende termen worden gesproken, zoals leven vanuit de bron 

Bewustzijn, Licht, frequentie of liefde

Misschien vage begrippen, maar is het niet gewoon de eenheid- zoals ook alles begon 

Iets aandacht geven 

Betekent het echte leven aanschouwen 

Zoek geen andere waarheid 

Maar accepteer en het leven zal zich ontvouwen 

Voelen, luisteren en spreken 

Onderscheid kunnen maken tussen puur en ruis 

Dat betekent vanuit je innerlijke stem leven 

Zo is je eigen hart altijd jouw liefdevolle thuis 

Wees door het leven je eigen vriend

En geef gulzig zodat je krijgt wat je verdient

Misschien is het leven leven gewoon mijn doel

Zijn wie ik ben, altijd laten zien en vertellen wat ik voel

Ik ontsteek het licht in mij wat er altijd is

Dat wordt niet beïnvloed door omstanders en hun ergernis

Ik bepaal mijn zijn, iets anders laten zien is geen mogelijkheid

Dan zou alles een droom zijn en niet mijn werkelijkheid

Dus ik hoef niet iets te worden wat ik al ben

Het enige wat ik hoef te doen is dat ik mijn ware ik herken

We zijn allemaal hetzelfde als we verdriet in ons leven dragen

We zijn allemaal hetzelfde als we afscheid moeten nemen

We zijn allemaal hetzelfde als we pijn ervaren in ons lichaam

We zijn allemaal hetzelfde, geen grenzen maar samen in ons bestaan

De zin van het leven

Draait om ontvangen en geven

Elke dag opnieuw bewust te morgen ervaren

Niet alles met het hoofd te willen verklaren

Die ander doet er toe

Maar je eigen innerlijke stem bepaald hoe

Liefde is de kracht van onze energie

Zonder oordeel, juist met veel compassie

Laat het leven door je heen stromen

Laat de wonderlijke wereld naar je toe komen

Blijf nieuwsgierig, sta open voor jouw pad

Dan geeft het leven zin, mooier dan je had gedacht

De spreker geeft lading mee aan het gesproken woord.

De tekst komt daardoor op de tweede plek, want juist die energie wordt gehoord.

Mijn schuld in het verleden, tranen hebben mijn verdriet gevoeld

De kracht werd door macht misbruikt, zo had ik het zelf nooit bedoeld

Ik heb het aangekeken, totdat het mij vrijheid heeft gegeven

Mijn grootste angst verdween, daarom kan ik nu dit moment volledig beleven

Muziek is precies datgeen wat wetenschappelijk niet te vatten is in een formule, omdat het alle combinaties van cijfers en letters overstijgt.

Luister en wees aandachtig stil

Ga maar staren in de leegte, doe niet zoveel

Probeer niet zelf overal invulling aan te geven

Leun achterover en laat dat maar over aan het leven

Verbondenheid gewenst, gebaseerd op jouw eigen wereldbeeld

Totdat het besef komt, dat jij degene bent die mensen in groepen verdeeld

Blijf vragen en luisteren, nieuwsgierigheid maakt jouw beeld vrij van denken

Vanuit het hartvormige leven kun je door jouw hand de ander vrede schenken

Angst gebaseerd op het verleden

Angst voelend in het heden

Angst zorgt voor een versteend leven

Angst kan niemand iets geven

Zoveel boeken worden geschreven, over de zin van het leven

We zoeken naar wat we willen, wie we zijn en wat we gaan doen

Alsof buiten ons het antwoord staat geschreven

Dat iemand anders bepaalt wat goed is om onszelf te geven

Het enige wat we hoeven te doen, in stilte en tijd

Een beetje luisteren naar onszelf, en vertrouw er maar op dat die stem je leidt

Houd het klein, dichtbij jezelf en geloof wat je al bent

Je hoeft alleen maar dat te zijn, de persoon die van binnen allang kent

Laat er ruimte ontstaan, dan komt jouw leven op jouw pad

Op een dag komt het besef, alles klopt en toch anders dan verwacht

We mogen elke dag opnieuw beseffen

Op een nieuwe dag ons bed uitstappen is geen sleur

Dat gevoel heeft te maken met onze focus op het leven

En bepaalt ook gedurende de dag ons humeur

Er zijn genoeg mensen die het ochtendlicht niet meer zien

En wij voelen ons al zonder energie door de dingen die we denken te moeten

Tenzij we realiseren dat elke dag niet iets vraagt maar iets brengt

Dus we kunnen alleen maar nieuwsgierig zijn en de nieuwe dag met open armen begroeten

We hebben een keuze hoe iets te verwoorden

Zo kunnen we er samen voor zorgen niet te ontsporen

We hoeven niet iets te zeggen om bij een grote groep te scoren

Kies de juiste woorden en luister eerst aandachtig naar de antwoorden

Het menselijke gecreëerde is sterfelijk

Het goddelijk zijn is boven menselijk

Het eeuwige overleefd door ons bepaalde tijd

Onbepaald oneindig zonder begin en eind

Ik geloof in mij

Ik geloof in jou

Ik geloof in samen

Omdat ik van je hou

Ik slaap weer niet en hoor je snurken

Ik heb het koud, jij hebt het dekbed om je heen

Maar ik ben telkens weer blij dat je naast me ligt

Samen in dit bed slapen is altijd beter dan alleen

Door elke ervaring klimmen we omhoog op de Trap

Het geleerde van de eerste trede

Laten we beneden

Anders is de last te zwaar voor de volgende stap

Jij, kinderlijke volmaaktheid, verdient ruimte om te zijn

Jij bent juist degene zo groot, niet degene zo klein

Onbeperkt in jezelf, begrenzingen vanuit de bezorgde mens

Jij mag vrij zijn en jouw liefde verspreiden, dat is wat ik jou en de wereld wens

Ik wil LATER niet iets worden.

Ik wil NU laten zien wie ik al ben.

Ieder mens wil gezien worden. Vooral door zichzelf.

Als je het niet meer ziet zitten, is het tijd om te gaan lopen

Begin dicht bij jezelf, alles wat je doet

Doe dat wat je wilt doen, vanuit je hart en goed

Doe het stap voor stap, dag voor dag

Geniet van de reis en blijf nieuwsgierig naar wat komen mag

Als ik kan uiten wat ik zie in de mensen

Dan kan ik alleen maar hopen en wensen

Dat een ieder meer compassie en begrip aan zichzelf kan geven

Want we zijn vaak zo bestraffend naar onszelf toe in ons leven

Zelfs coaches schrijven woorden zoals een zware, sombere tijd

Is dan iedereen op dit moment zijn eigen zonnetje kwijt?

Juist een coach zou zijn woorden anders kunnen kiezen

Meer ondersteunend, om onszelf niet uit het oog te verliezen

In elke tijd, hoe het leven ons ook is gegeven

Probeer dicht bij jezelf te blijven, leef jouw leven

Wijk niet af van jouw pad, met liefde en zorg voor jezelf als centraal

En benoem zelf je gevoel, niet dat van die “allemaal”

Ik krijg dat beeld maar niet uit mijn hoofd

Dat jongetje aan wie een operatie was beloofd

Hij kijkt uit naar het amputeren van zijn been

Totdat er een virus in de wereld verscheen

Nu leeft hij elke dag met heel veel pijn

Hopend dat er binnenkort wel plek voor hem zal zijn

En ondertussen praten mensen over het effect op hun eigen leven

Misschien moeten we soms iets vaker aan dat jongetje gaan denken

Twee kloppende delen

Zo dicht naast elkaar

Voor altijd verbonden

De plek waar ik mijn liefde bewaar

Ik verwonder mij in jou

Jouw hart klopt nu buiten mij alleen

Onze onzichtbare band is zo duidelijk en puur

Vanaf de dag dat jij in mijn wereld verscheen

Het wegvallen van de beperking van het moeten

Geeft ruimte om die onbekende op straat te begroeten

Elke dag na vandaag is nooit als voorheen

Voel de verbondenheid, allen zijn is nooit alleen

De precisie waarmee de zon en de maan dansen

Lijkt een soort wiskundig opgezet plan te zijn

Maar dit is een kunstvorm die wij alleen mogen aanschouwen

Dit kan onmogelijk zijn ontstaan in het menselijke brein

Misschien zijn de mensen die wij bestempelen ‘met een beperking’ ,

Juist degene die de wereld in kunnen kijken, voorbij de menselijk geformuleerde begrenzing

De mensen die het vaakst hun mond houden hebben misschien wel het meest te zeggen