Als je het niet meer ziet zitten, is het tijd om te gaan lopen

Begin dicht bij jezelf, alles wat je doet

Doe dat wat je wilt doen, vanuit je hart en goed

Doe het stap voor stap, dag voor dag

Geniet van de reis en blijf nieuwsgierig naar wat komen mag

Als ik kan uiten wat ik zie in de mensen

Dan kan ik alleen maar hopen en wensen

Dat een ieder meer compassie en begrip aan zichzelf kan geven

Want we zijn vaak zo bestraffend naar onszelf toe in ons leven

Zelfs coaches schrijven woorden zoals een zware, sombere tijd

Is dan iedereen op dit moment zijn eigen zonnetje kwijt?

Juist een coach zou zijn woorden anders kunnen kiezen

Meer ondersteunend, om onszelf niet uit het oog te verliezen

In elke tijd, hoe het leven ons ook is gegeven

Probeer dicht bij jezelf te blijven, leef jouw leven

Wijk niet af van jouw pad, met liefde en zorg voor jezelf als centraal

En benoem zelf je gevoel, niet dat van die “allemaal”

Ik krijg dat beeld maar niet uit mijn hoofd

Dat jongetje aan wie een operatie was beloofd

Hij kijkt uit naar het amputeren van zijn been

Totdat er een virus in de wereld verscheen

Nu leeft hij elke dag met heel veel pijn

Hopend dat er binnenkort wel plek voor hem zal zijn

En ondertussen praten mensen over het effect op hun eigen leven

Misschien moeten we soms iets vaker aan dat jongetje gaan denken

Twee kloppende delen

Zo dicht naast elkaar

Voor altijd verbonden

De plek waar ik mijn liefde bewaar

Ik verwonder mij in jou

Jouw hart klopt nu buiten mij alleen

Onze onzichtbare band is zo duidelijk en puur

Vanaf de dag dat jij in mijn wereld verscheen

Het wegvallen van de beperking van het moeten

Geeft ruimte om die onbekende op straat te begroeten

Elke dag na vandaag is nooit als voorheen

Voel de verbondenheid, allen zijn is nooit alleen

De precisie waarmee de zon en de maan dansen

Lijkt een soort wiskundig opgezet plan te zijn

Maar dit is een kunstvorm die wij alleen mogen aanschouwen

Dit kan onmogelijk zijn ontstaan in het menselijke brein

Misschien zijn de mensen die wij bestempelen ‘met een beperking’ ,

Juist degene die de wereld in kunnen kijken, voorbij de menselijk geformuleerde begrenzing

De mensen die het vaakst hun mond houden hebben misschien wel het meest te zeggen

De maatschappelijke norm lijkt bepaald

Veel schreeuwers met het hardste geluid

Is dat nu echt de taal van het volk vrij vertaald

of omdat iedereen door de media makkelijk meebuigt

De lege ruimte voor het laten ontstaan van een tekst of een lied

Luister naar die stille voedingsbodem en schrijf het op, anders groeit het niet

Liefde heeft, liefde geeft, liefde luistert

Liefde lacht, liefde maakt zacht, liefde geeft

Liefde zorgt, liefde hoort, liefde creëert

Liefde kijkt, liefde krijgt, liefde is

ALLES

Spreek je uit en laat je kwetsbaarheden zien aan anderen

Dit opent gelijktijdig jullie harten en hierdoor zal je toekomst veranderen

Weet ervaar voel en begrijp

Je bent nooit alleen in de emoties die je voelt

Heb jezelf lief en zorg voor wie je bent

Elke dag weer, zo is het leven bedoelt

De klanken van de muziek

Zijn voeding voor het leven

Degene die durven te luisten

Kunnen zich openstellen en geven

Het ritme bepaalt het tempo

Precies zoals het mag zijn

Probeer het niet te duiden

Maar omarm alles van couplet tot refrein

De wind deed mij herleven

Zweven door de wolken, van mijn angsten ontheven

Ik leek wel opnieuw te zijn geboren

Een prachtige stilte gevuld met liefdevolle klanken van koren

Een unieke ervaring was dit voor mij

En jij vloog mee op de vleugels, je was erbij

Ik had niets gezegd maar jij herhaalde precies het beeld

Mijn vrijheid had ik gevoeld, iets wat ik altijd had gewild

Zweven door de wolken, ik was niet op aarde of boven

Deze ervaring had mijn heimwee opzij geschoven

Ik zie jou, maar je ziet mij niet kijken

Het gedrag van de anderen probeer je te ontwijken

Maar het effect op jouw gevoel blijft groot

Het maakt je klein en legt je onzekerheid bloot

Ik ga weer denken kan ik niet iets voor jou doen

Helpt nu een liefdevolle knuffel of een zoen

Of is het al te ver, en krijg je gelukkig binnenkort hulp

Hopelijk kruip je door die liefdevolle aandacht misschien wel uit je schulp

Ik begrijp jou, en zie het allemaal voor mijn ogen gebeuren

Ik kan nu niks zeggen om je op te beuren

Maar weet lief mens, in gedachte sta ik altijd naast jou

Ik hoop dat die ander je kan helpen, en weet dat ik van je hou

De maakbaarheid van het leven, betekent niet iets maken wat moet

We mogen de stilte vinden en met geduld uiting geven aan dat wat ons voed

Bij innerlijke verbinding kan iets ontstaan, zo is ook te zien bij kinderen

Geef hen tijd en authentieke liefde, zodat ze stap voor stap hun eigen pad kunnen vinden

We mogen vol verwondering aanschouwen het licht wat zij puur laten stralen

Dus niet onze maakbare wereld maar hun zijn mag onze aardse kijk gaan bepalen

Ik zou met al mijn liefde een spiegel willen zijn

Ieder mens die ik spreek of zie

Wil ik laten ervaren

Wat ik zie door mijn ogen

Wat ik ervaar met mijn hart

Wat ik verwonder met mijn gevoel

Wat ik danken mag met mijn handen

Als ik die spiegel voor ieder mens mag zijn

Dan zou ik mijn liefde alleen maar willen geven

Zodat ieder mens liefdevol zichzelf mag zijn in dit leven

Welke gedachten gedurende de dag zijn waar?

Die eeuwige stem met negativiteit in het hoofd voelen zwaar

Toch is die stem in ons hoofd niet datgeen wat telt

Het gevoel vanuit ons hart, onze intuïtie, dat is iets wat wel geldt

Iedereen heeft die ingeving, zo helder, zo luid

Dat ieder mens bij ruimte moet luisteren naar de waarheid die in zich schuilt

Deze ervaring is zo puur, je kunt er als mens niet omheen

Totdat onze angst en onze onzekerheid weer op het toneel in ons hoofd verscheen

Dan wordt het geluid weer troebel en weten we het blijkbaar niet meer

Toch mogen we onszelf de vraag stellen, wat leert dit ons voor de volgende keer?

Tien jaar van mijn leven

Kon ik niet toegeven aan wat ik beleefde

Ik had er last van, werd gelukkig altijd geholpen

Ik sprak er met niemand over, dat idee was al te bezopen

Wie zou mij geloven, ik deed het zelf in ieder geval niet

Het voelde frustrerend en eenzaam, en huilde soms van verdriet

Mijn grote wens is nu, om mijn verhaal te gaan delen

En misschien daarmee wel mijn eigen hart te gaan healen

Mijzelf echt laten zien, ik vertel op mijn eigen wijze mijn levensverhaal

Ik ga lachen bij de gedachte dat ik mezelf vanaf dat moment echt in mijn eigen hart onthaal

Het voorstel wordt in een zaal gepresenteerd

Ik sprak daarna wat mensen tijdens het koffie drinken

Ze gaven aan, positieve geluiden te horen over de presentatie

En ik dacht alleen maar, hoe zou een positief geluid eigenlijk klinken?

Ik denk het zeker.

Ik denk het zeker te weten.

Ik denk. Ik weet het zeker.

Dat ik denk.

Zeker.

De lucht is niet meer vrij

Mijn adem is nu niet meer alleen van mij

Het verbindt ons samen, jij en ik

Een virus pakt zijn vrijheid, ik verstik

Letterlijk en figuurlijk, maar zwijgend is onze taal

Want dit is een ervaring van voelen en vooral luisteren, voor ons allemaal

Niet kwetsbaar te willen zijn

Zorgt juist voor angstige pijn

Het zet een harnas om je leven

Waarbij niemand om je kan geven

Het vergt moed om naakt rechtop te staan

Jezelf echt te laten zien en te laten gaan

Uitspreken en soms alleen iets te ervaren

Dan zorgt het leven dat jij op jouw eigen golf kan varen

Eendje kwak kwak

Wat zwem je met groot gemak

Een rondje in mijn bad

Terwijl je mij nat spat

Je bent me d’r eentje

Schoolslag zwemmen langs me teentje

Volgende keer weer samen ik en jij

Eendje kwak kwak je maakt me blij

Drie keer achtereen

Was jij het die op mijn kaartje verscheen

Actie, Actie, Actie is wat je tegen mij zei

Ik draag nog elke dag jouw kaartje bij mij

Als het water de zon weerkaatst, dan doet hij dat nooit met haast

Op het ritme van de wind, in vertrouwen dat die straal zijn weg wel vindt

Het gaat niet denken moet ik daar wel heen, of was het de bedoeling dat ik niet scheen

Is de gele kleur wel oké of is het licht te fel, ging de straal niet voor de wolk te snel

Zijn we eigenlijk niet die straal, als we meer ons licht gebruiken als iets heel normaal

Zonder beperking maar in vrijheid geborgen, begroeten we dan wel elke dag van het leven met Goedemorgen.

Lichtstraal.

Denk aan mij om wie ik ben

Herinner niet de kennis die ik ken

Wat belangrijk is zie ik al in jou

Lief kind, voel alleen maar dat ik van je hou

Dan kun je alles bereiken in het leven

En hoef je alleen de liefde ruimte te geven

Laat jouw bloemen bloeien, groot en klein

Dan zal jouw levenspad nooit verdwaalt zijn

De natuur is in de war, zo staat het in de krant. Maar ik ben van mening, dit klopt van geen kant. De mens kan in de war zijn en denkt vaak teveel na. Een plant blijft gewoon een plant, zich daarover zorgen maken is zijn eer te na.

Elke dag na hard werken thuis je kinderen weer te mogen zien is geen sleur. Geniet telkens maar van dat moment bij het opendoen van de achterdeur.

Als je goed voor je kinderen wilt zorgen, laat dan ook zien dat je goed voor jezelf kunt zorgen.

.