De woorden gelukkig zijn en in balans zijn; het zijn mooie woorden. Er worden boeken geschreven over deze onderwerpen en tijdschriften worden ermee gevuld. Wat kunnen we doen om geluk te ervaren, hoe komen we in balans met ons werk en privéleven en hoe kunnen we met een rustige mind zonder stress de dag doorkomen.
We zijn allemaal mens. Dat betekent volgens mij dat we dagen hebben waarop we ons lekker voelen en dagen die minder fijn verlopen. We hebben gedachtes, we genieten, we hebben verdriet of zijn moe van alles. We kunnen daarbij streven naar dat geluksgevoel, wat wederom voelt als een vorm van moeten en actie. Of mogen we gewoon mens zijn en ons leven leiden.
We mogen ons bewust zijn van wat we willen en van de activiteiten waar we blij van worden. Het leven is geen vanzelfsprekendheid. Ons eigen leven is geen vanzelfsprekendheid. Ik geloof niet dat het doel van het leven is om op zoek te gaan naar geluk en balans. Het gaat om het leven te ervaren en te beleven. En we mogen dit doen door dichtbij onszelf te blijven. Te ervaren hoe we ons voelen en daar ruimte aan geven. Te ervaren wat ons lichaam nodig heeft en daar ruimte aan geven. Te ervaren hoe onze mind voelt en daar ruimte aan geven. We mogen ons dus verdrietig, boos, angstig en onzeker voelen. Het accepteren van ons mens-zijn en onszelf dat toestaan is belangrijker dan het doel om ons gelukkig te voelen. We worden gelukkig als we ons hart volgen. Gelukkig zijn is dan een gevolg, niet een doel op zich.
Het gevoel dat we veel mogen doen en kunnen doen. Maar niet vanuit moeten. Het gevoel dat we zelf tijd kunnen besteden aan hetgeen wat we willen. Of het gevoel ervaren dat echte vrijheid van binnen zit. Het gevoel van trots wanneer we iets hebben gedaan of juist niet hebben gedaan. Want even niks doen, een wandeling maken in de regen of lekker liggen op de bank kan ook een heerlijke tijdsbesteding zijn. Dit kan worden ervaren als geen resultaat, maar juist kan deze tijdsbesteding zorgen voor het mooiste resultaat voor jezelf. We mogen ervaren wat een activiteit met ons doet en zelf bepalen of het voor herhaling vatbaar is. Het vullen van onze agenda’s met afspraken zouden we ook op deze manier kunnen bekijken. Welke afspraken zijn vervullend en welke afspraken zouden we het liefst willen verwijderen. We kunnen dit zelf bepalen.
Streven naar geluk of balans is een mooi streven. Maar een leven zonder lijden en verdriet is niemand gegeven. Het gaat juist om het ervaren van alles wat op ons pad mag komen en daarbij vanuit onszelf de stappen zetten. Je mag daarbij verdrietig zijn en dat mag tijd in beslag nemen. Je mag het ervaren, en dat is het echte geluk. In liefde.