Gezien

Iedereen wil gezien worden. Alles wil gezien worden. Niet vanuit het oogpunt van de ego, maar vanuit het er echt mogen zijn. We mogen zijn zoals we zijn. Alles mag worden gezien zoals het is, waarbij er geen absolute waarheid heerst. Dit geeft vertrouwen en minder angst. Er worden verbindingen gemaakt op basis van liefde.  

Dit is van toepassing op onze eigen emoties. Een nare emotie duwen we weg in plaats van het recht in de ogen aan te kijken. Hierdoor wordt de emotie groter en blijft het langer bij ons. De ruwe randen van de emotie lossen op zodra we de emotie er laten zijn.  

Ons lichaam wil ook gezien worden. We gaan ons lichaam datgene geven wat het nodig heeft als we echt naar ons lichaam kunnen kijken. Dit zorgt er tevens voor dat we kunnen luisteren naar de pijntjes die het lichaam voelt zoals stress en vermoeidheid. Als we naar ons lichaam kijken met afschuw, dan gaan we vanuit negativiteit proberen het lichaam te verbeteren. Het is dan een andere benadering. Het lichaam wordt niet echt gezien waardoor we voorbijgaan aan datgeen het ons wil vertellen.  

Het dagelijkse journaal laat elke dag mensen zien die gezien willen worden. De onderdrukte slachtoffers willen dat hun leed wordt gezien. De stakende werknemers willen dat hun harde werken wordt gezien. De niet gehoorde buitenstaanders willen gezien worden zoals ze zijn. Het arme gezin zonder hulp wil gezien worden. Het kind wat volgens de regels niet in een klas past wil gezien worden zoals hij is. De ouderen die menselijke verzorging nodig hebben willen gezien worden. De student die zonder rijke ouders wil studeren wil gezien worden. Verdeeldheid en tegenstand vraagt om gezien te mogen worden. 

Zoals elke tijd heeft ook onze tijd bepaalde kenmerken. De digitale mogelijkheden zorgen ervoor dat we andere keuzes maken dan in eerdere tijden. We laten op sociale media ons leven zien en maken contact met anderen. Dit is ook een vorm van gezien willen worden. Daarbij mogen we de vraag stellen of deze interactie vervullend is. Laten we ons echt zien of delen we alleen onze mooie momenten als een halve waarheid. 

We mogen onszelf aankijken, we mogen de ander aankijken en de situatie aankijken. We mogen vragen stellen, we mogen luisteren en we mogen het aankijken zoals het is; alles. De ander echt aankijken en de ruimte geven om een verhaal te laten vertellen, voordat we onze eigen mening gaan ventileren. Onszelf echt aankijken met onze lastige eigenschappen, verdrietige momenten en pijnlijke ervaringen. We mogen onze energie geven aan alles te laten zijn zoals het is door het aan te kijken. Alles wil gezien worden zoals het is. In liefde.