We leven. We staan, zitten of liggen. We ademen in. We ademen uit. Waar we ook zijn, de tijd loopt als vanzelf met ons mee. We weten niet hoeveel tijd ons gegeven is. We kunnen wel zelf bepalen hoe we kwaliteit geven aan onze tijd. Als we luisteren naar de mensen op hun sterfbed, dan praten ze over hoe ze invulling hebben gegeven aan hun tijd op aarde. Terugkijkend op hun leven, hadden sommigen graag meer hun eigen pad gevolgd in plaats van te voldoen aan de verwachting van anderen. Meer uiting geven aan eigen gevoelens en loskomen van de patronen en gewoontes die de dagen bepaalden.
Het volgen van het eigen pad betekent ook keuzes maken. Keuzes maken die zorgen dat we ons hart volgen op het gebied van werk, relatie, vriendschappen, reizen, ontwikkelingen of studie. Soms voelt het maken van een keuze zo groot, dat de denkbeelden aan de consequenties zorgen voor angst en passiviteit. Een stap zetten richting het onbekende is niet makkelijk, want het voelt alsof we de controle en dagelijkse zekerheden achterlaten. We kunnen vooral denken aan hetgeen wat kan gebeuren in negatieve zin. Dit kunnen we ook omdraaien. We kunnen ons gaan focussen op hetgeen wat het ons kan opleveren. We kunnen geen controle houden op ons leven of vertrouwen op de schijnbare zekerheden die we denken te hebben. We weten immers niet wat er over vijf minuten gebeurd.
Het kan helpen keuzes kleiner te maken en dichtbij onszelf te blijven. Met onszelf bedoelen we dat kleine stemmetje in ons, en niet ons ego die graag aan de rest van de wereld wil laten zien dat het bestaat. Hoe zouden we ons voelen als we wel die stap maken waarmee we ons hart volgen? En kunnen we kleine stapjes maken in die richting waardoor we het gaan ervaren en kunnen gaan voelen hoe het zou zijn? Het is belangrijk om hierbij los te komen van de mening van anderen, de veranderingen die hierdoor gaan komen of onze eigen overtuigingen die zeggen dat we het toch niet kunnen. Leven is ervaren.
Een keuze maken voor ons eigen geluk brengt het leven in beweging. Het kan zorgen dat deuren worden geopend of dat we in aanraking komen met mensen die ons kunnen ondersteunen of inspireren. Het leven lijkt dan soms een handje te helpen. We hoeven eigenlijk maar één afspraak met onszelf te maken: we gaan datgene doen wat zorgt voor een glimlach op ons hart. We gaan de weken, dagen en uren vullen met onze eigen kwaliteiten. In liefde.