Rust is een voedingsbodem.  Op het moment dat we meer rustmomenten creëren en toelaten, ontstaat er meer ruimte in zowel ons hoofd als in onze agenda. We kunnen hierdoor meer genieten van de activiteiten die we echt willen doen. Die rustmomenten zijn belangrijk in ons leven om zo ons eigen leven te leven. 

Rust kan op verschillende manieren worden ingevuld. Het zorgt vooral voor aandacht voor je eigen mens-zijn. Naar buiten een stukje wandelen werkt helend voor lichaam en geest. Elke stap wordt letterlijk op de aarde neergezet. De buitenlucht zorgt voor een goede inademing. De wind door de haren zorgt voor loslaten. Dit gaat vanzelf zonder het heel bewust te ervaren. De natuur heeft een positieve werking op ons mens-zijn. Dit is ook te zien wanneer patiënten of ouderen contact maken met het buitenleven of letterlijk in het zonlicht worden gezet. Dit kan, net als muziek, het genezingsproces of herstel bevorderen. 

Aandachtig luisteren naar muziek zorgt voor een staat van zijn waarbij plezier, tevredenheid of verdriet kan loskomen.  Muziek lijkt soms de taal van onze ziel te spreken. Ongeacht waar we wonen, hoe we eruitzien of hou oud we zijn; muziek verbindt ons samen. En muziek verbindt ons met onze ziel. 

Rust in ons leven zorgt voor bezinning. Het zorgt ervoor dat we van een afstandje naar onszelf kunnen kijken. Even een moment waarop we kunnen nadenken over ons leven, onze passies en doelen. We kunnen aangeven dat de tijd snel gaat en dat de weken voorbijvliegen. Of we kunnen heel bewust deze tijd indelen, want daar hebben we wel invloed op. Dit zorgt ervoor dat we ons leven leiden, en ook dankbaarheid voelen voor hetgeen wat we mogen ervaren. Het zijn bewuste keuzes, bewuste ervaringen die we zelf hebben gekozen.  

Door rustmomenten in goede zelfzorg, kunnen we meer ervaren in plaats van het afwerken van een volle agenda. Onze energie stroomt meer, waardoor vermoeidheid kan afnemen. De kwaliteit neemt toe, in plaats van de kwantiteit. We kunnen overdag veel denken aan wat we nog moeten regelen en doen. Of we kunnen lekker op de bank liggen, die boswandeling maken of luisteren naar een concert, om zo heerlijk na te genieten van hetgeen we mochten ervaren. In liefde

We leven. We staan, zitten of liggen. We ademen in. We ademen uit. Waar we ook zijn, de tijd loopt als vanzelf met ons mee. We weten niet hoeveel tijd ons gegeven is. We kunnen wel zelf bepalen hoe we kwaliteit geven aan onze tijd. Als we luisteren naar de mensen op hun sterfbed, dan praten ze over hoe ze invulling hebben gegeven aan hun tijd op aarde. Terugkijkend op hun leven, hadden sommigen graag meer hun eigen pad gevolgd in plaats van te voldoen aan de verwachting van anderen. Meer uiting geven aan eigen gevoelens en loskomen van de patronen en gewoontes die de dagen bepaalden. 

Het volgen van het eigen pad betekent ook keuzes maken. Keuzes maken die zorgen dat we ons hart volgen op het gebied van werk, relatie, vriendschappen, reizen, ontwikkelingen of studie. Soms voelt het maken van een keuze zo groot, dat de denkbeelden aan de consequenties zorgen voor angst en passiviteit. Een stap zetten richting het onbekende is niet makkelijk, want het voelt alsof we de controle en dagelijkse zekerheden achterlaten. We kunnen vooral denken aan hetgeen wat kan gebeuren in negatieve zin. Dit kunnen we ook omdraaien. We kunnen ons gaan focussen op hetgeen wat het ons kan opleveren. We kunnen geen controle houden op ons leven of vertrouwen op de schijnbare zekerheden die we denken te hebben. We weten immers niet wat er over vijf minuten gebeurd. 

Het kan helpen keuzes kleiner te maken en dichtbij onszelf te blijven. Met onszelf bedoelen we dat kleine stemmetje in ons, en niet ons ego die graag aan de rest van de wereld wil laten zien dat het bestaat. Hoe zouden we ons voelen als we wel die stap maken waarmee we ons hart volgen? En kunnen we kleine stapjes maken in die richting waardoor we het gaan ervaren en kunnen gaan voelen hoe het zou zijn? Het is belangrijk om hierbij los te komen van de mening van anderen, de veranderingen die hierdoor gaan komen of onze eigen overtuigingen die zeggen dat we het toch niet kunnen. Leven is ervaren.  

Een keuze maken voor ons eigen geluk brengt het leven in beweging. Het kan zorgen dat deuren worden geopend of dat we in aanraking komen met mensen die ons kunnen ondersteunen of inspireren. Het leven lijkt dan soms een handje te helpen. We hoeven eigenlijk maar één afspraak met onszelf te maken: we gaan datgene doen wat zorgt voor een glimlach op ons hart. We gaan de weken, dagen en uren vullen met onze eigen kwaliteiten. In liefde.

De woorden gelukkig zijn en in balans zijn; het zijn mooie woorden. Er worden boeken geschreven over deze onderwerpen en tijdschriften worden ermee gevuld. Wat kunnen we doen om geluk te ervaren, hoe komen we in balans met ons werk en privéleven en hoe kunnen we met een rustige mind zonder stress de dag doorkomen. 

We zijn allemaal mens. Dat betekent volgens mij dat we dagen hebben waarop we ons lekker voelen en dagen die minder fijn verlopen. We hebben gedachtes, we genieten, we hebben verdriet of zijn moe van alles. We kunnen daarbij streven naar dat geluksgevoel, wat wederom voelt als een vorm van moeten en actie. Of mogen we gewoon mens zijn en ons leven leiden. 

We mogen ons bewust zijn van wat we willen en van de activiteiten waar we blij van worden. Het leven is geen vanzelfsprekendheid. Ons eigen leven is geen vanzelfsprekendheid. Ik geloof niet dat het doel van het leven is om op zoek te gaan naar geluk en balans. Het gaat om het leven te ervaren en te beleven. En we mogen dit doen door dichtbij onszelf te blijven. Te ervaren hoe we ons voelen en daar ruimte aan geven. Te ervaren wat ons lichaam nodig heeft en daar ruimte aan geven. Te ervaren hoe onze mind voelt en daar ruimte aan geven. We mogen ons dus verdrietig, boos, angstig en onzeker voelen. Het accepteren van ons mens-zijn en onszelf dat toestaan is belangrijker dan het doel om ons gelukkig te voelen. We worden gelukkig als we ons hart volgen. Gelukkig zijn is dan een gevolg, niet een doel op zich.

Het gevoel dat we veel mogen doen en kunnen doen. Maar niet vanuit moeten. Het gevoel dat we zelf tijd kunnen besteden aan hetgeen wat we willen. Of het gevoel ervaren dat echte vrijheid van binnen zit. Het gevoel van trots wanneer we iets hebben gedaan of juist niet hebben gedaan. Want even niks doen, een wandeling maken in de regen of lekker liggen op de bank kan ook een heerlijke tijdsbesteding zijn. Dit kan worden ervaren als geen resultaat, maar juist kan deze tijdsbesteding zorgen voor het mooiste resultaat voor jezelf. We mogen ervaren wat een activiteit met ons doet en zelf bepalen of het voor herhaling vatbaar is. Het vullen van onze agenda’s met afspraken zouden we ook op deze manier kunnen bekijken. Welke afspraken zijn vervullend en welke afspraken zouden we het liefst willen verwijderen. We kunnen dit zelf bepalen. 

Streven naar geluk of balans is een mooi streven. Maar een leven zonder lijden en verdriet is niemand gegeven. Het gaat juist om het ervaren van alles wat op ons pad mag komen en daarbij vanuit onszelf de stappen zetten. Je mag daarbij verdrietig zijn en dat mag tijd in beslag nemen. Je mag het ervaren, en dat is het echte geluk. In liefde.