door Margo | jul 28, 2018 | Gedichten
Ik kijk ’s avonds naar een journaal op de tv
De wereld maakt een hoop verdriet mee
Schrijnend is om te ervaren
Dat sommige mensen altijd wat hebben te maren
Een geldcrisis, een beurs die daalt
Geen nieuw mobieltje, een jongen baalt
Het laatste item wordt verteld
Ik schrik ervan en sta versteld
Een humanitaire ramp, mensen hebben niks te eten
’s Avonds geen diner en ze hadden ook niet ontbeten
Waarom is dit soms zo onzichtbaar, ligt het te ver bij ons vandaan
Of heeft het geen directe invloed op ons luxe bestaan?
door Margo | jul 28, 2018 | Gedichten
Probeer niet altijd te zoeken naar een reden
Vraag er niet altijd naar in je gebeden
Stap er eens uit en voel hoe het dan voor je is
En besef dat je misschien de acceptatie mist
door Margo | jul 28, 2018 | Gedichten
Ik koop een lot voor de loterij in mijn straat
Want stel je voor dat de buurman er met de prijs vandoor gaat
Dat gun ik iemand wel, ver hier vandaan
Maar als iemand van dichtbij wint, dan wil ik zelf ook een leven zonder baan
door Margo | jul 28, 2018 | Gedichten
Hoe kan vrijheid je zo beperken in een wereld waarin alles aan je voeten ligt
door Margo | jul 28, 2018 | Gedichten
Het grootste cadeau wat je kinderen kan geven
Is het weten dat ze niet alles zomaar kunnen krijgen
door Margo | jul 28, 2018 | Gedichten
Er is een grens en ik bedoel niet die van ons land
Een grens aan meningsuiting, dit onderwerp krijgt soms de overhand
De keuze in de taal die men gebruikt speelt voor mij een rol
Dit vind ik niet beperkend werken, maar speelt voor mij de hoofdrol
Door de juiste woorden bereik je meer mensen die naar je luisteren
In plaats van een roeper zonder publiek, dan lijkt je net te fluisteren
We leven niet alleen en ieders mening mag altijd bestaan
Onze vrijheid zit in woorden die bij andere mensen aanslaan
