Verbonden zijn met alles

Eenzaam in het zijn

Ieder mens op aarde

Ervaart een persoonlijke pijn

Die ander ervaart het ook

We zijn hier niet alleen

Wees daarmee getroost

Sla een arm om je heen

Niemand heeft een speciale gave

We hebben allemaal de op-gave gewoon mens te zijn

Het rood van de avond

Het groen van de nacht

Het wit van de ochtend

De aarde kleurt en lacht

Het gelijk willen halen,

betekent eerst een luisterend oor brengen

Het raam kijkt uit op een drukke straat

Maar die weg is niet meer van mij

Het raam kijkt uit op een drukke straat

Maar mijn tijd daarbuiten is nu voorbij

Het raam kijkt uit op een drukke straat

Maar niemand stopt en klopt aan

Het raam kijkt uit op een drukke straat

Maar mijn bestaan binnen voelt leeg en eenzaam

Ik sta hier voor u

Ontwetend te zijn met allesomvattende kennis

Nieuwsgierig naar de zekerheden

Onzeker over de mogelijkheden

Mijn ogen zoeken in de ruimte

Ik kijk naar datgeen wat ik niet zie

De verschillende kleuren maken alles een geheel

Doortastend licht stralend van het geel

Bewust van mijn menszijn, zwevend onzichtbaar voorbij

Is het leven vol betekenis

Wat draag ik als eenling bij, verbonden met alles

Dankbaar voor dit wat is

Jij, mijn buik, hoort bij mij

Gevuld zijn vind je niet erg

Soms zit je er lekker hangend bij

Het is niet nodig dat ik je dan verberg

Je mag er zijn, samen ontstaat er chemie

Groot, hangend, verkrampt of klein

Ik omarm jou,mijn buik, zoals ik je zie

Want je mag een deel van mij zijn

De wereld is gevuld met heel veel mensen

Maar het is nu anders dan met jou

Nu jij er niet meer bent

Is de wereld juist leeg en grauw

Het leven lijkt veranderd

Mijn tijd is niet meer als voorheen

Ik mis de dagen voor de dag

Dat jij uit ons leven verdween

Mooi op het graf maar geef de bloemen ook bij leven

Dan is de persoon er nog om de bloemen in ontvangst te nemen

Het was gisteren op de radio

Een onderzoek was gedaan

Jonge ouders zijn vaak gespannen

Vooral tijdens het eten, als de kinderen de groente laten staan

Het aankleden, tanden poetsen

Naar school brengen en eten kopen

Alles in een strak tijdschema

Maar dan mag er niks fouts lopen

Tijd tekort voor zichzelf

en vooral 5-jarigen vragen blijkbaar veel tijd

Ik vraag me af, zijn het misschien niet de kinderen

Maar juist deze ouders soms niet de weg kwijt

We willen veel

En alles moet in onze ogen ook kunnen

We werken, gaan op vakantie en hebben nog een hobby ernaast

Is het een idee om deze tijd eens anders in te vullen

Meer rust, structuur en ruimte

Dat is goed voor een ieder in het gezin

Meer genieten van het gewone samenzijn

Aandacht en liefde voor elkaar, is dat niet een mooi begin

Liefde stroomt

Liefde zaait

Liefde laat zijn

Liefde straalt

Liefde raakt

Liefde omarmt

Liefde opent

Liefde verwarmd

Oneindig groots in ons

Geef toestemming aan jezelf om van het leven te houden

Geef toestemming aan jezelf om in het leven te rouwen

Geef toestemming aan jezelf blij te zijn in elke mooi moment

Geef toestemming aan jezelf elke dag te zijn zoals je werkelijk bent

Onze lust van het leven

De energie die we onszelf kunnen geven

Niet alles is altijd leuk en fijn

Niet alle dagen op het werk horen goed te zijn

Toch de vraag, om ons even wakker te stoten

Wanneer hebben we echt van het leven genoten

Houden we van het voorbijgaande leven

Of zouden we het zo aan een ander kunnen geven

Hopelijk is het antwoord naar onszelf toe positief

En hebben we bewust ons eigen leven lief

We mogen zorgen voor onze kinderen

Zij brengen de vreugde op aard

Grote ogen kijken nieuwsgierig naar ons bestaan

Hun onvoorwaardelijke lichtje is het zien waard

Laten we ze ondersteunen

In de weg die zij kozen te willen gaan

Dan kleurt onze energie samen

En komt materialisme weer onderaan te staan

Ik mis vaak de oude woorden

Die mij raken en zorgen voor ontroering

Iemand die zich over mij ontfermd

Het gevoel van vertrouwen groot licht

Mijn zwakheid die ik mag tonen

Laat echt zien wie ik ben

Eenzame, mag ik waken over jouw barmhartigheid

Ik mis mijn oude woorden in deze nieuwe tijd

Als een mens wordt geboren

Zijn er veel woorden te horen

Veel geluk, van harte en gefeliciteerd

Soms wordt het uiterlijk beoordeeld

Apart gezichtje, of nog iets imperfect

Het oortje staat toch niet helemaal recht

Maar zou het misschien kunnen zijn

Ieder mens is prachtig mooi, groot en klein

Juist hetgeen wat mag worden belicht

Is het zuivere liefdevolle aanwezige licht

Ik roep je, maar je hoort me niet 

Ik vraag het weer, maar verstik ik mijn verdriet 

Is dit nu waar wij ja tegen hebben gezegd 

Elke dag ruzie, het lijkt soms letterlijk een gevecht 

 Ik geeft het op, en laat je los voor de laatste keer 

Ik schenk je nu je eigen leven weer 

Mijn hart doet zeer maar ik vertrouw op mijn innerlijke kompas 

En gun mezelf de tijd om weer de vrouw te worden die ik ooit was

Geef en neem

Geef en ontvang

Geef met een glimlach

Dan zit je eerste rang

Ben je ook zo blij

Met een kind zoals mij

Ik ben zoals jij me kent

Blij dat jij mijn mama bent

Zou je niet graag die ander willen zijn, want dan heb je deze zorgen niet

Of is nu je grootste zorg die focus op de ander waardoor jij jezelf niet meer ziet

Ik zie je staan, spijkerbroek en gele tas

Ongekamd haar en een leuke lange jas

Hoe zou jij je voelen, verdrietig of juist blij

Doe je wat je echt wilt en voel jij je vrij

Nieuwsgierig naar wie je echt bent en wat je graag doet op een dag

Dan besef ik opeens, dat ik naar een spiegel kijk en mezelf zie met een lach

Leven zonder lijden is een leven

Dat geen enkel mens is gegeven

Ik kus hier met mijn voeten de grond

Zet ze stevig neer op de aarde en ben gegrond

Dit is mijn wereld, mijn aarde, mijn bestaan

Overgave en verdriet, want ik weet dat mijn lichaam snel zal vergaan

Mijn cocon achterlatend, ga ik lichtgevende grenzen voorbij

Jullie gaan mij nog herinneren door de vele boodschappen van mij

Vanuit de verbinding, jouw hart, mijn hart, ons hart

En hoe de paden gaan lopen, zal altijd anders zijn dan verwacht

De golven breken, de wind waait en daar gaat heen

Hetgeen wat was, maar altijd is daar waar zuiver licht verscheen

De eenheid, kleuren en prachtige energie

Allesomvattende liefde, een gevoel van groots euforie

Hetgeen wat ons verbond op aarde zal altijd zijn

Niet jij of ik, maar samen een door die onzichtbare lijn

Mijn lichaam laat ik hier, mijn ziel gaat heen

Altijd bewust van wie ik echt ben, altijd zijn we een

Een nietszeggende blik

Een traan glijdt langs haar wang

Woordeloze zinnen spreekt ze uit

Haar twijfel maakt haar bang

Geen vertrouwen in haar eigen avontuur

Zal haar missie uiteindelijk slagen?

Toch steekt ze over en laat ze los

Getroost met het weten dat ze altijd om hulp kan vragen

Ik wil hier zijn

Even niemand om me heen

Rust en leegte voelen

Mijn moment alleen

Gewoon zijn in mijn energie

Staar ik de ruimte in voor mij uit

Ik laat mijn gedachtes voorbij gaan

En alles wat er nog meer in mijn lichaam schuilt

Ik ga langzaam zitten

En begin te zingen heel zacht

Ik voel de vredige ruimte

En weet dat de liefde naar mij lacht

Ik luister aandachtig

Hoor de woorden stuk voor stuk

Ik wil graag het advies opvolgen

Omdat ik weet dat het bijdraagt aan mijn geluk

Ik stel mezelf daarom de vraag

Waarom doe ik het dan niet

Elke dag maak ik een andere keuze

En doe daarmee mezelf veel verdriet

Ik zal je met liefde omringen

Je teder omhelzen en beminnen

Ik zal je respecteren als mens, jong en oud

Gesymboliseerd met deze ring van goud

Onze liefde kent geen plaats of tijd

Het is daar waar het leven ons heen leidt

Dankbaar en gelukkig voor dit gevoel vol licht

Omdat ik weet dat mijn hart voor altijd naast de jouwe ligt

Ze is er voor je

Waar je ook bent

Een luisterend oor

Omdat ze jou goed kent

Op momenten van vreugde of verdriet

Jou alleen laten doet ze niet

Met zijn tweeën lachen of gewoon samen zijn

Een lieve vrouw naast je, wat is dat toch fijn

Mag ik kijken

Heel even gluren

Ik wil graag weten

Hoe het is bij de buren

Ik doe de gordijnen open

Dan kan ik het beter zien

Wat zijn het toch aparte mensen

De bewoners van nummer tien

Eindelijk heb ik je aan de lijn, benieuwd naar je bericht

Zou het positief zijn of is het een minder leuk vooruitzicht

Ik probeer je bij te staan in je verdriet

Ik brabbel hoopvolle woorden maar weet het eigenlijk ook niet

Nu kan je alleen maar afwachten hoe het verder met je gaat

Spannend of er nog wel een andere optie open staat

Nu hang ik op, we spreken elkaar weer snel

Ik hoop op beter nieuws wanneer ik je weer bel

Wat is er nog te dromen als al je dromen zijn uitgekomen

Ik kijk ’s avonds naar een journaal op de tv

De wereld maakt een hoop verdriet mee

Schrijnend is om te ervaren

Dat sommige mensen altijd wat hebben te maren

Een geldcrisis, een beurs die daalt

Geen nieuw mobieltje, een jongen baalt

Het laatste item wordt verteld

Ik schrik ervan en sta versteld

Een humanitaire ramp, mensen hebben niks te eten

’s Avonds geen diner en ze hadden ook niet ontbeten

Waarom is dit soms zo onzichtbaar, ligt het te ver bij ons vandaan

Of heeft het geen directe invloed op ons luxe bestaan?

Probeer niet altijd te zoeken naar een reden

Vraag er niet altijd naar in je gebeden

Stap er eens uit en voel hoe het dan voor je is

En besef dat je misschien de acceptatie mist

Ik koop een lot voor de loterij in mijn straat

Want stel je voor dat de buurman er met de prijs vandoor gaat

Dat gun ik iemand wel, ver hier vandaan

Maar als iemand van dichtbij wint, dan wil ik zelf ook een leven zonder baan

Hoe kan vrijheid je zo beperken in een wereld waarin alles aan je voeten ligt